Cesursam kanatlarımı açacak kadar karanlığın kalbine, elbette uçarım anamın rahminden cinayet mahalime..

 Bir asi çığlığın yamaçlardaki yankıları kadar amaçsız ve hoyrat, bir damla yaşın kirpiklerden damlayışı kadar sessiz ve titrek.
Susmak ve ummak, haykırmak ve coşmak.


 Aslında biliyorum, hiçbir şey özetlenemez bu hayatta. Kimse sığmaz birkaç kelimeye, hiçbir duygu aslında anlatılmaz.


Yine de umut işte, öyle çok şey var ki anlatmak istediğim. Öyle çok... Kelimelere sığınmak isterken onlardan kaçtığım. Yüreğimde asla susmayan bir ses ve titreyen dudaklarım.


Sen anla, hep anla. Kirpiklerimin neminden anla...