günce

kalbimden en uzak yıldızın altında

sahipsiz bir köşesinde evrenin
salıncak kurdum yıldızlara
-aman kimse görmesin-
dünyaya bir taş atımı uzak
bir ömür yol gitsem yine evime varılmayacak
tozlu bir bankta uyuyorum- ağaçlar arasında
bir sır yüklü omuzlarımda
bir sır yüklü dudaklarımda
bir sır...
parmak uçlarımda...
-aman kimse bilmesin-