ölü ve diri: Trabzon'a şiir

gölgeler sessiz yürür bu kentte
haykırışları duymaz
yalnız hayaletlerin ayak sesleri inler cadde cadde
çılgın deniz
karadeniz
ruhsuz bir banka memuru rutiniyle
yalar durur kayaları
kayalar bir fahişenin sahte zevkleriyle
ey tanrı
nasıl feci bir ölümün tohumlarını serptin bu kente
nasıl bir yürekle kıydın bu deli denize!